Chapter 14: Jesteś w ciąży?

Castillo usiadła w fotelu naprzeciwko Verdasa.
- To kiedy mają przyjechać?- zapytała.
- Ojciec powinien pojawić się za godzinę a matka...- szatyn zaczął szukać w swojej głowie odpowiedniego określenia- może się troszeczkę spóźnić, znając ją.
Szatynka zachichotała. Nie mogła uwierzyć w to jaka potrafiła być jego matka.
- Założę się, że Twoja też tak ma.
- Nie, wiem nie pamiętam jej.
- Ja możesz nie...- szatyn zaczął myśleć-
Po paru sekundach, wyjaśnił sobie, co dziewczyna miała na myśli mówiąc to jedno zdanie.
- Ja przepraszam, nie wiedziałem.
- Spokojnie, ona nie umarła, wyjechała i ślad po niej zaginął- Castillo posłała mu uśmiech.

Szatynka zdjęła filiżankę z tacy.
- Proszę- postawiła ją na stoliku przed starszym mężczyzną.
- Dziękuję panienko.
Drugą filiżankę kawy podała młodemu Verdasowi, ten uśmiechnął się do niej.
- Widzę synu, że w końcu znalazłeś świetną dziewczynę.
- Tato...- zaczął szatyn.
- Spokojnie, nie musisz jej ukrywać- zaśmiał się staruszek- to jak masz na imię młoda damo?
-Mi..
- Tato, ona nie jest moją dziewczyną, to tylko moja asystentka, do której nic nie mam, jasne?- Leon podniósł swój głos, nie mogąc znieść słów ojca.
Owszem, czuł coś do dziewczyny ale nie chciał się do tego przyznawać, chciał zapomnieć o uczuciu.
Castillo spojrzała na swojego szefa, uśmiech z jej twarzy zniknął.
- Możemy wrócić to tematu naszego spotkania?- zapytał spokojniejszym tonem szatyn.
- Ja pójdę...- wzrok obu mężczyzn skierował się na Castillo- obiecałam pomóc Alex.

Castillo oparła się o biurko przyjaciółki.
-Michi, ty nie powinnaś tam być?- zapytała brunetka.
- A dlaczego miałabym tam być?
Alex podniosła głowę znad swoich papierów.
- Wiesz, o ile dobrze pamiętam to pomagasz Leonowi przy zleceniu.
Szatynka przekręciła głowę na prawy bok.
- No tak, pomagam, ale to spotkanie to chyba nie jest jakieś w związku z tym- powiedziała.
Violetta spojrzała na dziewczynę, jej wzrok wcale nie pokazywał zatwierdzenia- a wręcz przeciwnie.
- Prawda?- zapytała Castillo.
- I tu się mylisz złotko.
Verdas wyszedł ze swojego gabinetu.
- Michi możesz do nas przyjść?
Castillo spojrzała na swoją przyjaciółkę a następnie na Verdasa.
- Już idę- wypowiedziała.
Jej serce zaczęło mocniej bić. Jedyne o czym teraz była w stanie myśleć, to fakt, że na pewno podpadła swojemu szefowi.
- Powodzenia- wyszeptała Alex.

 Szatynka usiadła na kanapie obok Verdasa.
 Starszy mężczyzna zaczął przeczesywać ją wzrokiem od góry do dołu. Otworzył usta w celu zadania pytania.
- Zanim pan zapyta, Michelle Monroe- przedstawiła się.
Bała się, że może być rozpoznana. Ojciec szatyna uwielbiał kiedy spotykała się z jego synem, ale nie wiedział, że Michelle, to Violetta, a może był tego świadomy?
- Czytasz mi w myślach panienko- uśmiechnął się Greg*.
-Tato, możemy przejść do konkretów?- zapytał szatyn.
- Oczywiście synu, a więc Michelle..
- Wystarczy Michi- zareagowała szatynka słysząc ''swoje'' imię.
- W takim razie, Michi, mam nadzieję, że nas nie zawiedziesz, zdradzisz nam swój pomysł?
Szatynka spojrzała na szatyna a później na siwego mężczyznę.
- Śmiało Michi- Verdas wyszeptał do ucha szatynki.
Dziewczyna spojrzała na niego, nie rozumiała już jego zachowania. Jego zmiany nastroju przypominały zmiany jak u kobiety w ciąży.
W pokoju rozległ się dźwięk dzwonka. Greg chwycił telefon.
- Przepraszam, muszę odebrać- rzucił krótko i wyszedł z pokoju.
- Leon, mogę się Ciebie o coś zapytać?
- Jeśli nie chodzi o to co się stało godzinę temu to, śmiało- Verdas napił się swojej kawy.
- Jesteś w ciąży?- zapytała Castillo.
Verdas zakrztusił się swoim napojem.
- O co ci chodzi?
- Masz częste zmiany nastroju, więc, to może być objawem ciąży.
- O Michelle, czeka nas dość długa rozmowa po pracy.
Szatynka spojrzała na swojego szefa.

 *Greg- imię ojca naszego przystojnego Verdasa.

I oto kolejny rozdział, chyba pojawił się on za szybko, prawda? :D
Leoś w ciąży? Czy to możliwe? Jasne, że nie wiem xd
Dziękuję za wszystkie komentarze <3

17 komentarzy- Chapter 15 przed sobotą 

Zapraszam na bloga, którego prowadzę wraz ze wspaniałymi dziewczynami HLQA