Chapter 0: Przesłuchanie

- Lepiej jeśli zacznie mówić pan prawdę.
- Ciągle to robię- rzucam i uderzam zdenerwowany pięścią w stół.
- Panie Verdas proszę się uspokoić, zaczniemy od początku.
Odnajduję dłonią szklankę z wodą i przesuwam ją z miejsca na boki.
- Panna Smith była pana pracownicą?
- Skoro jest tak napisane w jej papierach to raczej oczywiste.
Wzdycham. Spoglądam na zegarek na ciemnej ścianie, siedzę tu już dwie godziny i kolejny raz odpowiadam na te same pytania.
- Czy nie wie pan kto mógłby chcieć śmierci panny Smith?
- Nie wiem, jestem tylko jej szefem. Żadne spowiedzi nie obejmują naszych relacji zawodowych.
Rzucam i podnoszę się w górę na swoim krzesełku.
- Proszę chwilę pomyśleć- policjant zaczął nalegać.
Wlepiam w niego swój wzrok. Facet siedzi w swojej robocie co najmniej kilka długich lat, pewnie coś koło dziesięciu, wnioskuję to po zadrapaniach na jego mundurze, odznace i dość starym modelu zegarku, który został wycofany w latach dziewięćdziesiątych. 
- Alex żyje, prawda? Nie rozumiem tego całego zamieszania. W odróżnieniu od pana mam masę roboty, i całą firmę na głowie- unoszę swój głos, uderzam pięściami o stolik i opieram się na łokciach.
- Proszę mi dać ostatnie kilka minut- kiwam twierdząco głową nie ukrywając znudzenia- W jakich okolicznościach widzieliście się państwo ostatni raz?
Sięgam dłonią do krawatu i luzuję lekko supeł.
- Ostatni raz widzieliśmy się dwa miesiące temu, w mieście- przełykam ślinę, próbując jak najlepiej przypomnieć sobie wszystkie zdarzenia- Wróciłem na jeden dzień po dość ważne papiery, niestety nikt nie wiedział o moim krótkim powrocie, nawet moja dziewczyna.
- Jak ma na imię?- przerywa mi policjant.
- Violetta, mogę mówić dalej?
- Oczywiście.
Siadam wygodnie na krzesełku.
-  Alex jako jedna z moich pracownic, dość wtajemniczona w życie mojej firmy, dowiedziała się, że opuszczam Brooklyn. W zamian za milczenie zażądała przysługi, jeśli tak mogę to nazwać, zgodziłem się nie wiedząc o co chodzi. Skończyliśmy w jej sypialni- kończę mój monolog nie wdrążając się we wszystkie szczegóły.
- Myślę, że tyle mi wystarczy.
Oddycham spokojny z wielką ulgą. Całe szczęście nie muszę nic więcej opowiadać.
- Jakie pan utrzymuje stosunki z Violettą. Castillo, jak mniemam?- kiwam twierdząco udzielając odpowiedzi na pytanie.
- Jesteśmy przyjaciółmi- rzucam zaplatając ramiona w supeł- To wszystko?- pytam po kilku minutowej ciszy ze strony policjanta.
- Tak, w razie pytań odezwiemy się- mówi w moim kierunku.
Wstaję ze swoje miejsca i wychodzę z pomieszczenia.

Mamy dziś czwartek więc post dodany :D Takie dość krótkie wtajemniczenie, bo w końcu początki muszą być krótkie :D
Co powiecie o takim dość tajemniczym początku?
Zakładka bohaterów zostanie udostępniona jeszcze dzisiaj :D