Chapter 16:Tak, on ją dalej kocha

                                                      Rozdział dedykuję Veronice Blanco

- Michi, może Cię odprowadzę?- zapytał szatyn.

Wziął łyk wina. Szatynka spojrzała na niego.

- Może pójdziesz ze mną?- zapytała i wstała ze swojego miejsca.

- Skoro księżniczka sobie tego życzy, z chęcią.

Szatynka zarumieniła się. Miała w swoim organizmie trochę promili, a mimo wszystko dotarło do niej wszystko co powiedział Verdas.

Szatyn wstał ze swojego miejsca, poprawił swoją marynarkę.

- Księżniczka Leona- powtórzyła po chwili.

Podeszła do chłopaka i pocałowała go w policzek.

- Księżniczka mi odpowiada- wyszeptała do jego ucha.

Szatynka otworzyła drzwi do swojego apartamentu. Weszła do środka, rzuciła klucze na komodę.

- Leon wchodzisz?- zapytała niepewnie.

- A masz wino?- zapytał.

- I to nie jedno- zaśmiała się szatynka.

Verdas wszedł do środka.Zaczął błądzić wzrokiem po korytarzu.

-Zapraszam pana do salonu, chyba, że woli pan sypialnię.

- Dość trudny wybór, ale chyba sypialnia.

Szatynka podeszła do chłopaka, oplotła go rękami na karku, a następnie zaczęła go całować.

   Verdas oderwał się od dziewczyny.

- Świetnie księżniczka całuje- zaśmiał się.

Castillo odsunęła się od niego kawałek. Rzuciła w jego kierunku lekki uśmiech, a na jej policzkach pojawiły się rumieńce.

- Sypialnia po prawo, a ja idę po wino.

Castillo postawiła kieliszki i butelkę wina na stoliku przy łóżku.
- Widzę,  że Ci wygodnie- zaśmiała się.
- Będzie jeszcze bardziej jeśli się tu położysz- Verdas poklepał dłonią miejsce obok siebie.
Szatynka przygryzła dolną wargę.
- Skoro szef sobie tego życzy.
Violetta zajęła miejsce obok szatyna. Leon objął ją ramieniem i przyciągnął bliżej siebie.
- Idealnie- wyszeptała ledwosłyszalnie.
Verdas pocałował ją w głowę słysząc jej słowa.
- Co powiedziałeś Fran?
- Mówiłem że się tym zajmę.
- Leon- rzuciła wściekła dziewczyna.
Castillo uderzyła lekko dłonią w klatę szatyna.
- I to miało boleć księżniczko?- zapytał roześmiany szatyn.
- Nie śmiej się Verdas.
Szatyn wstał z łóżka,  odszedł je do okoła.
- Napijesz się? - zapytał otwierając butelkę.
- Jesteś słaby w zmienianiu tematu. Ale tak, z chęcią.
   Verdas podał kieliszek z napojem szatynce, a drugi zostawił dla siebie. Po chwili oboje wypili zawartość szklanych naczyń. Verdas wlał wino ponownie do kieliszków.  Usiadł naprzeciwko dziewczyny.
- To jak, pojedziesz ze mną?
- Leon, dobrze wiesz...
- Podaj mi chociaż jeden powód.
Castillo zamilkła. Nie wiedziała co ma powiedzieć. Szatyn posmutniał.
- Leon...
- To w takim razie polecenie służbowe.  Jedziesz ze mną i bez dyskusji.
- Tak jest szefie.
- Ej nie szefuj mi tutaj.
Oboje wypili trochę wina z kieliszków.
- Co u Twojej mamy? - zapytała szaytnka.
- Nie pytaj.
- Co zrobiła?
- Raczej czego chce, mam się ożenić z Francescą- rzucił szatyn.
Wypił pozostałość swojego kieliszka. Odłożył go na podłogę,  to samo zrobił z kieliszkiem szatynki.
- A mój ojciec chce żebym ożenił się z Tobą,  twierdzi, cytuję: "Świetna z niej asystentka, może sprawdzi się jako żona".
- Co zrobisz?
- Nic, zostanę kawalerem który ma dziewczynę i seksowną kochankę.
Szatyn przysunął się do Castillo, położył ręce po obu stronach jej ciała tworząc klatkę.
- Nie wyjdziesz skarbie- szepnął do jej ucha.
Verdas wpił się w usta szatynki, ta bez zastanowienia odwzajemniła pocałunek.  Oplotła ręce na jego karku, tym samym lekko podnosząc się do góry.  Leon położył rękę na jej włosach i lekko za nie szarpnął. Szatynka poczuła jak się zsuwają opadła spowrotem na łóżko,  a następnie odepchnęła od siebie szatyna.
- Przepraszam- wyszeptała.
Verdas przytulił ją do siebie. Zszedł z łóżka,  zdjął swoje ubrania pozostając w samych bokserkach.
- Idziemy spać księżniczko.
Szatyn położył się na łóżku, chciał przytulić dziewczynę, lecz ta szybko zeszła.
- Coś się stało?
- Nie.
- przecież widzę,  że tak.
- Verdas idioto, nie zamierzam spać w tej obcisłej sukience.
- Dla mnie możesz.
Castillo westchnęła. Odsunęła suwak sukienki i zsunęła ją z siebie.
- Cofam, śpij bez niej- wypowiedział szatyn widząc szatynkę w bieliźnie.  Była tylko jego, i miał nadzieję,  że zawsze będzie.
Castillo położyła się obok Verdasa, wtuliła się w jego tors. Szatyn przykrył ich kołdrą.
- Dobranoc księżniczko.
- Dobranoc Leon.
Szatyn pocałował Castillo w czoło.

- Lu, powiesz mi w końcu o co ci chodzi?
Blondynka usiadła zdyszana na kanapie.
- Fran, Leon wynajął detektywa, żeby znalazł Violettę!
- Skąd wiesz, że to akurat Leon?
- Pomyśl, to jemu brakowało jej obecności, to on jej kiedyś szukał.
- Myślisz, że...
- Tak, on ją dalej kocha- Włoszka zakrztusiła się słysząc te słowa.
Ferro napiła się wody ze szklanki.
- Dzięki temu gościowi przyszło mi coś na myśl.
- Mów, Lu- rzuciła Włoszka.
- Taka jedna dziewczyna, jest strasznie podobna do Violetty...
- Nie, ty nie myślisz, że...
- Zacznę ją śledzić i się dowiem.
- Przecież nie możesz! Lu, ona się znajdzie, albo i nie. Sama się kiedyś pokaże.
Włoszka podeszła do okna, splotła ręce.
- Zadzwoń do dziewczyn, spotykamy się jutro- rzuciła Francesca.
- Czyli jednak...
- Tak muszę ją znaleźć, mam z nią sporo do pogadania.

  Bumfcksz! Jest rozdział, oł jea, po dość długiej przerwie, dwa tygodnie ale co tam, bywało gorzej. Dziewczyny coś knują na-na-na.
A teraz co do komentarzy o treści kiedy Leon dowie się, że Michi to Violetta. Ja mam to przewidziane, dokładnie co i jak, może to na wyjeździe, może po, albo na końcu opowiadania- do którego się zbliżamy ;> Wnioskując- cieszcie się Leonettą w postaci Lechi.

Chapter 17- 17 komentarzy

Jeśli wam się uda więcej, wyjawię tajemnicę, a przed wami już za kilka rozdziałów będzie droga wyboru- tak tajemniczo ^^

P.S. Nowa zakłada już gotowa <KLIK>